پروفسور هاراطون داویدیان (۲ اسفند ۱۳۰۳ تهران – ۲۱ آبان ۱۳۸۸ تهران) از بنیان‌گذاران روانپزشکی در ایران است. پروفسور هاراطون داویدیان استاد روانپزشکی دانشگاه تهران است
تحصیلات
تحصیلات متوسطه: دبیرستان البرز
تحصیلات پزشکی : دانشگاه تهران
دیپلم عالی روانپزشکی (دیپلم تخصصی بیماریهای روانی): دانشگاه لندن (D.P.M)
زندگی نامه
پروفسور هاراطون داویدیان در دوم اسفند ماه سال(۱۳۰۳) در تهران متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در دبستان کوشش و تحصیلات متوسطه را در کالج البرز یادبیرستان البرز، به پایان رسانید و سپس برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه علوم پزشکی تهران رفت و در سال ۱۳۲۷ از دانشکده مزبور فارغ‌التحصیل شد. پس از طی دوره دکتری پزشکی و گذراندن خدمت نظام وظیفه، در یازدهم مرداد ماه سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التاسیس بیماریهای روانی، وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شد و خدمات دانشگاهی خود را از آن تاریخ آغاز کرد. پروفسور هاراطون داویدیان به درخواست خودش در سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التأسیس بیماریهای روانی، وابسته به دانشکدة پزشکی انتخاب شد و به همکاری با دکتر چهرازی و سپس دکتر ناصری در بیمارستان روزبه پرداخت. در سال ۱۳۳۴ با کسب موفقیت در امتحانات انتخاب رئیس درمانگاهی بیماریهای روانی، به منظور ادامه تحصیل عازم لندن شد و در سال ۱۳۳۷ دیپلم تخصصی بیماریهای روانی را از دانشگاه لندن (D.P.M) دریافت کرد.
ایشان پس از بازگشت به میهن و شروع خدمات دانشگاهی، مدارج مختلف آموزش، دانشیاری، تصدی بخش و ریاست بخش روانی را یکی پس از دیگری طی کرد و در سال ۱۳۴۷ مقام استادی رشته بیماریهای روانی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران را کسب نمود. آقای دکتر داویدیان در سال ۱۳۷۰ پس از ۴۲ سال خدمت دانشگاهی به افتخار بازنشستگی نائل آمد. افزون بر این، متجاوز از یکصد مقاله به زبان فارسی و انگلیسی در مجلات معتبر داخلی و خارجی منتشر نموده، که بیشتر آنها نتایج بررسی‌ها و مطالعات ایشان درباره جنبه‌های فرهنگی روان پزشکی است. دکتر داویدیان به عنوان یک دانش‌پژوه برجسته ایرانی به واسطه دستاوردهای علمی و پژوهشی فراوانشان، خدمات شایسته به جامعه پزشکی به ویژه روان پزشکی عرضه داشته ونیز حضور فعالشان در تاسیس و گسترش نهادهای آموزشی و علمی کشور و کسب امتیازات چشمگیر در سطح بین‌المللی عنوان یک بنا به پیشنهاد شورای علمی و تصویب مجمع عمومی از تاریخ ۲۶/۱۱/۱۳۷۷ به مقام عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نایل شده بودند.
دکتر داویدیان به عنوان یک دانش‌پژوه برجسته ایرانی به واسطه دستاوردهای علمی و پژوهشی فراوانش، خدمات شایسته اش به جامعه پزشکی به ویژه روان پزشکی عرضه داشته ونیز حضور فعالش در تاسیس و گسترش نهادهای آموزشی و علمی کشور و کسب امتیازات چشمگیر در سطح بین‌المللی عنوان یک بنا به پیشنهاد شورای علمی و تصویب مجمع عمومی از تاریخ ۲۶/۱۱/۱۳۷۷ به مقام عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نایل شده است.
دکتر داویدیان در طی خدمت دانشگاهی خود دو بار یکی از تاریخ ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۲ و دیگری از تاریخ ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ به مدیریت گروه آموزشی روان پزشکی دانشگاه تهران انتخاب شد و همچنین از تاریخ ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ سمت ریاست بیمارستان روزبه را عهده دار بود.
گفتنی است که دانشگاه تهران، یعنی تنها دانشگاه ایران در آن زمان، تا سال ۱۳۲۹ فاقد بخش بیماریهای روانی بود. بخش مزبور در آن سال به کوشش شادروان مرحوم دکترحسین رضاعی یگانه استاد این رشته، در بیمارستان امام خمینی (ره) (هزارتختخوابی آن زمان) تأسیس ودر سال بعد، یعنی در سال۱۳۳۰ به محل فعلی منتقل و به نام بیمارستان روزبه نام گذاری شد. به این ترتیب، آقای دکتر داویدیان نخستین دستیار رشته بیماریهای روانی محسوب می‌شود. در سال ۱۳۳۲ مرحوم دکتر عبدالحسین میرسپاسی به دانشکده پزشکی دانشگاه تهران پیوست. ایشان و مرحوم دکتر رضاعی در احداث بیمارستان روزبه و تاسیس بخش آموزشی بیماریهای روانی در دانشگاه تهران کوشش فراوانی را به عمل آوردند. در طول این مدت، آقای دکتر داویدیان به عنوان دستیار و تحت سرپرستی استادان فقید افتخار شرکت در فعالیت مزبور را به دست آورد.
از آنجا که کار درمانی از شیوه‌های موثر در درمان بیماریهای روانی است، آقای دکتر داویدیان با جلب موافقت و حمایت رئیس دانشکده پزشکی وقت، شادروان مرحوم دکتر محمد علی حفیظی، موفق به تاسیس بخش کاردرمانی در بیمارستان روزبه شد و سرپرستی آن را به عهده گرفت. دکتر داویدیان، در طول نزدیک به نیم قرن تلاش علمی ممتد و بی وقفه، با تصدی سمتها و مسئولیت‌های اجرایی، آموزشی و پژوهشی در سطوح ملی و بین‌المللی، منشاء خدمات ارزنده‌ای در رشته روان پزشکی بوده است. ایشان توجه خاصی به جنبه‌های فرهنگی بیمارهای روانی داشته است و سعی بلیغ نمود تا روان پزشکی ایران را بر اساس فرهنگ و اخلاق جامعه ایرانی شکل دهد و تحقیقات علمی در این رشته را بر اساس نیازمندی‌های جامعه پایه ریزی نماید.
دکتر داویدیان در سمینارها و کنگره‌های علمی متعدد داخلی و خارجی شرکت و همچنین کنگره‌های متعددی را برگزار نموده و خود با ایراد سخنرانی (بیش از صد سخنرانی) در آنها سعی داشته‌اند تا روان پزشکی ایران را چه در داخل و چه در خارج از کشور به جامعه پزشکی معرفی نمایند.
یشان پس از بازگشت به میهن و شروع خدمات دانشگاهی، مدارج مختلف آموزش، دانشیاری، تصدی بخش و ریاست بخش روانی را یکی پس از دیگری طی کرد و در سال ۱۳۴۷ مقام استادی رشته بیماریهای روانی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران را کسب نمود. دکتر داویدیان در سال ۱۳۷۰ پس از ۴۲ سال خدمت دانشگاهی به افتخار بازنشستگی نائل آمد. دکتر هاراطون داویدیان در سال ۱۳۵۰ به مناسبت تأسیس کالج سلطنتی روانپزشکان انگلستان به عضویت افتخاری هیأت مؤسس کالج مزبور برگزیده شد.
همچنین ایشان در سال‌های ۱۳۷۰-۱۳۴۹ سمت کارشناس بهداشت روانی در سازمان جهانی بهداشت را داشت. از سال ۱۳۵۰ الی ۱۳۶۲ به عضویت کمیته بین‌المللی انجمن جهانی روانپزشکی و از سال ۱۳۵۶ الی ۱۳۶۴ به عضویت کمیته اخلاق انجمن مزبور انتخاب شد.
دانشگاه تهران، یعنی تنها دانشگاه ایران تا سال ۱۳۲۹ فاقد بخش بیماریهای روانی بود. اما در همان سال به کوشش شادروان مرحوم دکترحسین رضاعی یگانه استاد این رشته، در بیمارستان امام خمینی (ره) این بخش تأسیس و در سال بعد بخش بیماریهای روانی به محل دیگری انتقال یافت و به نام بیمارستان روزبه نام گذاری شد. دکتر داویدیان بعنوان نخستین دستیار رشته بیماریهای روانی در این بیمارستان زیر نظر اساتیدی چون دکتر رضاعی و دکتر میرسپاسی مشغول به فعالیت شد. از آنجا که کار درمانی از شیوه‌های موثر در درمان بیماریهای روانی است، دکتر داویدیان با جلب موافقت و حمایت رئیس دانشکده پزشکی وقت، شادروان مرحوم دکتر محمد علی حفیظی، موفق به تاسیس بخش کاردرمانی در بیمارستان روزبه شد و سرپرستی آن را به عهده گرفت.
دکتر داویدیان به عنوان یک دانش‌پژوه برجسته ایرانی به واسطه دستاوردهای علمی و پژوهشی فراوان و خدمات شایسته اش به جامعه پزشکی به ویژه روان پزشکی و نیز حضور فعالش در تاسیس و گسترش نهادهای آموزشی و علمی کشور و کسب امتیازات چشمگیر در سطح بین‌المللی، بنا به پیشنهاد شورای علمی و تصویب مجمع عمومی در سال ۱۳۷۷ به مقام عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نایل شد و در سال ۱۳۷۸ از سوی انجمن جهانی روانپزشکی جزو پنج تنی قرار گرفت که طی مراسمی عنوان «پیشگام در روانپزشکی» به آنان اعطا گردید. دکتر داویدیان همچنین از اعضای موسس انجمن علمی روان پزشکان ایران بوده و از بدو تاسیس این انجمن از سال ۱۳۷۵ ریاست این انجمن را هم عهده دار بوده است. زنده نام دکتر "هاراطون داویدیان"، همیشه خانه اش، مرکز تحقیقات و پژوهش‌هایش بود. دکتر هاراطون داویدیان اگرچه عضو هیات موسس کالج سلطنتی روانپزشکان انگلستان بود و از چند دانشگاه معتبر دنیا هم دعوت نامه داشت، اما به قول خودش ایران را برای زندگی و خدمت به مردم کشورش انتخاب کرده بود.
در هشتمین همایش سالانه انجمن روانپزشکان ایران، در آبان ۱۳۸۷ شمسی، به پاس خدمات استاد هاراطون داویدیان در زمینهٔ آموزش و پیشبرد دانش روانپزشکی، تقدیر شکوهمندانهای از ایشان به عمل آمد. در این مراسم نشانها و لوحهای تقدیری از فرهنگستان علوم پزشکی، سفارت جمهوری ارمنستان در ایران، بیمارستانهای روانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی و علوم بهزیستی و توانبخشی، بیمارستانهای میمنت، مهرگان، آزادی، انجمن روانپزشکان استان اصفهان و جامعه ارمنیان ایران به این استاد و پیشکسوت علم روانپزشکی اعطا شد.
دکتر هاراطون داویدیان در سال ۱۳۴۷ مقام استادی دانشگاه تهران را کسب نمود. وی همچنین در سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ ریاست بیمارستان روانپزشکی روزبه را بر عهده داشت.
دکتر داویدیان در سال ۱۳۷۰ پس از ۴۲ سال خدمت دانشگاهی بازنشسته شد و در سال ۱۳۷۷ به عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی در آمد.
دکتر هاراطون داویدیان دارای تالیفات منحصر بفرد در روانپزشکی و مطالعات بالینی است و تاثیر زیادی بر زبان روانپزشکی نوین ایران داشته است و دارد و یکی از اولین و معدود مولفانی در سطح بین‌المللی است مطرح بوده‌است. او سال‌ها تدریس دروس دوره تخصص روانپزشکی به دانشجویان پزشکی در سطوح مقدماتی و پیشرفته به عهده داشته است.
سمتها و عناوین علمی بین‌المللی
- عضو فدراسیون جهانی بهداشت روانی از سال ۱۳۳۸
- کارشناس بهداشت روانی در سازمان‌های جهان بهداشت از ۱۳۴۹-۱۳۷۰
- عنوان افتخاری عضو موسس کالج سلطنتی روانپزشکان انگلستان در سال ۱۳۵۰
- عضو کمیته بین‌المللی انجمن جهانی روانپزشکان از سال ۱۳۵۰-۱۳۶۲
- عضو کمیته اخلاق روانپزشکی – انجمن جهان روانپزشکان از سال ۱۳۵۶-۱۳۶۴
- عضو انجمن سلطنتی پزشکان انگلستان از سال ۱۳۵۷
- عضو کمیته روانپزشکی نظامی انجمن جهانی روانپزشکی از سال ۱۳۶۸
مسئولیت‌های اجرایی
۱۳۶۲–۱۳۵۰ :عضویت در کمیته بین‌المللی انجمن جهانی روانپزشکان
۱۳۵۶–۱۳۵۱: عضویت در شورای تحقیقات دانشگاه تهران
۱۳۶۴–۱۳۵۶: عضویت در کمیته اخلاق روانپزشکی، انجمن جهانی روانپزشکان
۱۳۵۷: عضویت در انجمن سلطنتی پزشکان انگلستان
۱۳۶۷–۱۳۶۰: مدیریت گروه روانپزشکی، دانشگاه تهران
۱۳۶۵–۱۳۶۰: ریاست بیمارستان روزبه
۱۳۶۶–۱۳۶۳: عضویت در هیآت ممتحنه و ارزشیابی رشته روانپزشکی، وزارت فرهنگ و آموزش عالی
۱۳۷۰–۱۳۶۷: عضویت و ریاست جلسات کمیته کشوری بهداشت روانی، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
۱۳۷۰: نیل به افتخار بازنشستگی
۱۳۷۱: عضویت در کمیته روانپزشکی نظامی، انجمن جهانی روانپزشکی
۱۳۷۲: عضویت در گروه علوم بهداشتی، و تغذیه، فرهنگستان علوم پزشکی
۱۳۷۲: کارشناس کمیسیونهای مشورتی تخصصی، سازمان نظام پزشکی
۱۳۷۵: ریاست انجمن علمی روانپزشکان ایران
۱۳۷۷: عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی
۱۳۷۸: کسب عنوان Psychiatry in Leader از طرف انجمن جهانی روان پزشکان
درگذشت
پروفسور هاراطون داویدیاندر سال ۱۳۸۸ - پس از درگذشت لون داویدیان برادرزاده اش که روانپزشکان و ادامه دهنده راه وی بود در سانحه هوایی پرواز شماره ۷۹۰۸ هواپیمایی کاسپین- پس از طی دوره اندوه و بیماری درگذشت.
کتاب‌شناسی
- ((بهداشت روانی کودک))، در کنگرهٔ بیماریهای کودکان، مجموعه مقالات و سخنرانیهای ارائه شده (رامسر،۱۳۳۲). - ((بیمارستان روانی))، حمایت دیوانگان، ش۲ (تهران: تابان، ۱۳۳۵).
- ((جنبه‌های اجتماعی صرع))، دانشکدهٔ پزشکی (مهر۱۳۳۸).
- ((بیماریهای روان ـ تنی پوست))، دانشکدهٔ پزشکی (خرداد۱۳۴۰).
- ((روانپزشکی چیست؟))، طب عمومی، س۱، ش1 (1340).
- ((پسیکوزهای علامتی))، طب عمومی، س۱، ش3 (1340).
- ((مشکلات محلی تداوی روانی در ایران))، سمپوزیوم نِوروزها، دانشکدهٔ پزشکی، س۱۹، ش۷ (فروردین۱۳۴۱): ۸۹۷ ـ ۸۹۹.
- ((علائم روانی اختصاصی برخی از بیماریهای واگیردار))، طب عمومی، س۱، ش۶ (شهریور۱۳۴۱).
- ((بررسی اثر آمیتریپتیلین در بیماران افسرده))، دانشکدهٔ پزشکی (۱۳۴۴).
- ((اهمیت بررسی اساطیر ایران در روانشناسی تحلیلی))، سخن، ش۴ (دورهٔ ۱۵، ۱۳۴۴): ۲ ـ ۱۹.
- ((تجزیه و تحلیلی از آلوامالصبیان بر مبنای روانشناسی یونگ))، با همکاری دکتر غلامحسین ساعدی، سخن، ش۱ (دورهٔ ۱۶، ۱۳۴۴): ۱۹ ـ ۳۴.
- ((اختلالات روانی ناشی از حاملگی و زایمان در ایران))، در کنگره بهداشت روانی، مجموعه مقالات و سخنرانیهای ارائه شده (رامسر،۱۳۴۴).
۱۳. ((رشد و نمو عاطفی کودک و علل بزهکاری خردسالان))، در اصول پزشکی پیشگیری در بهداشت عمومی (۱۳۴۴ ـ ۱۳۴۵). - ((اختلال فکر در اسکیزوفرنی))، در سمپوزیوم اسکیزوفرنی، گروه روانپزشکی دانشکدهٔ پزشکی (مهر۱۳۴۶).
- ((تشخیص بالینی صرع))، طب عمومی، ش۷ (دی ۱۳۴۶).
- ((کاردرمانی در بیمارستان روزبه))، دانشکدهٔ پزشکی، س۱۳، ش۴۰۵و ۴۰6(1347).
-((کاردرمانی در بیمارستانهای روانی))، پزشکی قانونی (ویژهٔ روانپزشکی)، س۳ (اردیبهشت ۱۳۴۷): ۴۵ ـ ۴۹.
- ((پیکار با بیسوادی در برنامه کاردرمانی))، طب عمومی، س۹، ش۱ (آبان ۱۳۴۸): ۲۹ ـ ۳۱.
- ((بررسی در زمینه ارتباط استرسهای هیجانی و زخمهای معده و اثنی عشر))، طب عمومی، س۹، ش6 (1349).
- ((معرفی یک مورد سندروم ژیل دولاتورت))، دانشکدهٔ پزشکی، ش۱0 (1349).
- ((تحقیق دربارهٔ میزان و علل مراجعه بیماران روانی به اطبای غیر روانپزشک))، تازههای روانپزشکی، ش3(1350): ۱۲۲ ـ ۱۳۳.
- ((روانشناسی دینامیک در پرورش نوجوانان))، مجلهٔ تازههای روانپزشکی، س1(1350): ۱۹۶ ـ ۱۹۹.
- ((وحدت شخصیت بیمار و شیوهٔ آموزش پزشکی))، دانشکدهٔ پزشکی، س۱۶، ش۳، (۱۳۵۰).
- ((عوارض روانی داروهای ضد آبستنی))، با همکاری دکتر غلامرضا بهرامی، دانشکدهٔ پزشکی (آبان۱۳۵۰).
- ((هدف و روش آموزش روانپزشکی))، ترجمه از متن انگلیسی توسط دکتر مهدی بیگدلی، دانشکدهٔ پزشکی، ش3(1350): ۱۲۸ ـ ۱۳۸.
- ((بررسی همهگیرشناسی بیماریهای روانی در منطقهٔ بحر خزر))، با همکاری دکتر ایزدی، دکتر اعتماد و دکتر نهاپتیان.
- ((مفهوم روان تنی))، دانشکدهٔ پزشکی، ش۲(آبان۱۳۵۷):۱و۲.
- ((پژوهشی در مورد بیماریهای روانی ناشی از جنگ))، با همکاری دکتر سید احمد جلیلی، نظام پزشکی، س۸، ش5(1362): ۲۹۳ ـ ۳۰۲.
- ((مقدمه‌ای بر شناخت افسردگی))، در افسردگی، تألیف دکتر اخوت و دکتر جلیلی(۱۳۶۲): ص۷ ـ ۱۹.
- ((عضو بیمار یا انسان بیمار))، دانشکدهٔ پزشکی، ویژهٔ سمپوزیوم ارتباط روانپزشکی با سایر رشتههای پزشکی(۱۳۶۰): ۷ ـ ۱۰.
- ((بررسی میزان افسردگی در خانواده‌های شهدای جنگ تحمیلی))، با همکاری دکتر خانلو، جهاد دانشگاهی، ش۳۲ (بهمن ۱۳۶۲): ۳۹ ـ ۴۱.
- ((افسردگی در فرهنگهای مختلف))، با همکاری دکتر نراقی و دکتر فروغان، دانشکدهٔ پزشکی، ش۷و۸ (مهر و آبان ۱۳۶۵): ۱۵ ـ ۱۹.
- ((بهداشت برای همه در کشورهای جهان سوم))، دارو و درمان، س۴، ش۳۹ (فروردین ۱۳۶۶): ۲۲ ـ ۲۵.
- ((مشکل مسئولیت پزشکان))، به کام، س۱(اردیبهشت ۱۳۷۰).
- ((بررسی پژوهشهای انجام شده درباره میزان شیوع افسردگیها در ایران))، نظام پزشکی، ش۱ (دورهٔ ۱۱، پاییز ۱۳۷۰): ۱۴ ـ ۲۳.
- ((آموزش روانپزشکی و کسب رفتار حرفهای))، دانشکدهٔ پزشکی (تهران:۱۳۷۰).
- ((سیمای بالینی بیماران معروف به موج گرفتگی))، سمپوزیوم بررسی عوارض عصبی ـ روانی ناشی از جنگ (تهران: ۱۳۷۰): ۱۰.
- ((سخنی چند دربارهٔ بهداشت روانی))، نبض، س۲، ش۶ (اسفند۱۳۷۱):۶ ـ۱۴.
- پرسشنامه برای ارزیابی وضع سلامت روانی(۱۳۵۲) (پلی کپی).
- مصاحبهٔ روانپزشکی استاندارد (۱۳۵۴) (پلی کپی).
- پرسشنامه برای ارزیابی هوشیاری (شامل تواناییهای شناختی، هیجانی و رفتاری)، با همکاری دکتر صنعتی (تهران:۱۳۶۲) (پلی کپی).
- میزان شیوع افسردگی در مهاجرین به تهران (انتشار نیافته).
- ((شخصیت و فرهنگ ملی))، در سمپوزیوم اختلالات شخصیت، دانشگاه تهران و انجمن روانپزشکی ایران (۱۳۵۵): ۵ ـ ۶.
- ((بررسی علایم بیماران روانی ناشی از جنگ))، به اتفاق دکتر احمد جلیلی، سمپوزیوم بررسی عوارض عصبی ـ روانی ناشی از جنگ (تهران:۱۳۷۰): ۱۲.
- ((تحلیلی از روانپزشکی ایران در آغاز تمدن اسلامی))، اندیشه و رفتار، س۲، ش۱ و 2 (1374): ۷ـ ۱۵.
- ((تحلیلی روانشناختی از دریا در آثار عطار))، کلک، ش۸۵ ـ ۸۸ (فروردین ـ تیر۱۳۷۶):۱۶۷ ـ ۱۷۸.
- ((بحثی کوتاه دربارهٔ اولویتهای بهداشت روانی در جمهوری اسلامی ایران))، تازههای پزشکی، فرهنگستان جمهوری اسلامی ایران، س۳، ش۴ (اردیبهشت۱۳۷۷): ۳۳ ـ ۴۳.
- ((علایم و نشانه‌های مشترک و شایع اختلالات روانی در فرهنگ ایرانی))، به اتفاق دکتر داود شاه محمدی، حکیم، ش۱ (دورهٔ ۴، بهار۱۳۸۰): ۱ـ ۱۱.
- ((بهداشت روان از دیدگاه ادیان توحیدی))، در اولین همایش نقش دین در بهداشت روانی، مجموعه مقالات و سخنرانیهای ارائه شده (قم: دفتر نشر نوید اسلام، ۱۳۷۶):۱۵۴ ـ ۱۵۹.
- ((بحثی کوتاه درباره اولویتهای بهداشت روانی در جمهوری اسلامی ایران))، گزیدهای از تازههای پزشکی، خبرنامهٔ فرهنگستان علوم پزشکی، س۳، ش4(1377).
- سخنرانی درباره ((بهداشت روان در ایران))، در مراسم بزرگداشت برگزیدگان فرهنگستانها، خبرنامه فرهنگستان علوم پزشکی، س۵، ش۱9(1381).
- ((شناخت و بیان حالات افسردگی در بیماران ایرانی))، درد، ش۲9(1383):۲۶ ـ ۲۷.
- ((کاربرد لغات مترادف در زبان علمی))، در دومین هم‌اندیشی واژه گزینی و اصطلاح شناسی(۱۳۸۲)، مجموعه مقالات و سخنرانیهای ارائه شده، به کوشش علی کافی (تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی،۱۳۸۴).
- دکتر دویس، پسیکوپاتولوژی، ترجمه، با همکاری دکتر حسن بطحانی (تهران:کتابخانه چهر، ۱۳۴۰).
- سنجش علایم و نشانه‌های اختلالات روانی (تهران: رشد، ۱۳۸۱).
- شناخت و درمان افسردگی در فرهنگ ایرانی (تهران: فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۸۶).
- تاریخچه تکوین روانپزشکی در ایران (تهران: ارجمند، ۱۳۸۷).
- بررسی میزان اختلالات عملکرد جنسی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی تحت دارو درمانی در شهر تهران. دکتر حمیده جهانگیری، دکتر علیرضا نوروزی، دکتر هاراطون داویدیان، دکتر پریرخ دادستان، و دکتر حیدرعلی هومن. تهران: انتشارات البرز فرجاد.
- مطالعه کیفیت زندگی، ادراک بیماری و سبک‌های دلبستگی بیماران سالمند مبتلا به دیابت. باهمکاری دکتر حمیده جهانگیری، دکتر علیرضا نوروزی، دکتر هاراطون داویدیان، دکتر سعید شاملو، دکترپریرخ دادستان، و دکتر میرتقی گروسی فرشی، و دکتر حیدرعلی هومن، تهران: انتشارات البرز فرجاد.
- کتاب افسردگی در فرهنگهای مختلف، دکتر هاراطون داویدیان. تهران: سازمان جهانی بهداشت، ۱۹۸۳ میلادی
- کتاب تاثیر اصوات موسیقی بر میزان تمرکز حواس و توجه دانش‌آموزان پیش‌دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی (ADHD). دکتر هاراطون داویدیان، با همکاری دکتر حمیده جهانگیری، دکتر علیرضا نوروزی، دکتر پریرخ دادستان، و دکتر میرتقی گروسی فرشی، و دکتر حیدرعلی هومن، تهران: انتشارات البرز فرجاد.
- کتاب بهداشت روان. دکتر هاراطون داویدیان، با همکاری دکتر حمیده جهانگیری، دکتر علیرضا نوروزی، تهران: انتشارات البرز فرجاد.
- کتاب اختلالات رفتاری و روانی کودکان. دکتر هاراطون داویدیان، با همکاری دکتر حمیده جهانگیری، و دکتر پریرخ دادستان. تهران: انتشارات البرز فرجاد.
- کتاب واژه نامه روانشناسی و روانپزشکی و زمینه‌های وابسته (فارسی - انگلیسی). دکتر هاراطون داویدیان، با همکاری دکتر حمیده جهانگیری، دکتر علیرضا نوروزی و دکتر حیدرعلی هومن. تهران: انتشارات: البرز فرجاد.
تحصیلات
تحصیلات متوسطه: دبیرستان البرز
تحصیلات پزشکی : دانشگاه تهران
دیپلم عالی روانپزشکی (دیپلم تخصصی بیماریهای روانی): دانشگاه لندن (D.P.M)
زندگی نامه
پروفسور هاراطون داویدیان در دوم اسفند ماه سال(۱۳۰۳) در تهران متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در دبستان کوشش و تحصیلات متوسطه را در کالج البرز یادبیرستان البرز، به پایان رسانید و سپس برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه علوم پزشکی تهران رفت و در سال ۱۳۲۷ از دانشکده مزبور فارغ‌التحصیل شد. پس از طی دوره دکتری پزشکی و گذراندن خدمت نظام وظیفه، در یازدهم مرداد ماه سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التاسیس بیماریهای روانی، وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شد و خدمات دانشگاهی خود را از آن تاریخ آغاز کرد. پروفسور هاراطون داویدیان به درخواست خودش در سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التأسیس بیماریهای روانی، وابسته به دانشکدة پزشکی انتخاب شد و به همکاری با دکتر چهرازی و سپس دکتر ناصری در بیمارستان روزبه پرداخت. در سال ۱۳۳۴ با کسب موفقیت در امتحانات انتخاب رئیس درمانگاهی بیماریهای روانی، به منظور ادامه تحصیل عازم لندن شد و در سال ۱۳۳۷ دیپلم تخصصی بیماریهای روانی را از دانشگاه لندن (D.P.M) دریافت کرد.
ایشان پس از بازگشت به میهن و شروع خدمات دانشگاهی، مدارج مختلف آموزش، دانشیاری، تصدی بخش و ریاست بخش روانی را یکی پس از دیگری طی کرد و در سال ۱۳۴۷ مقام استادی رشته بیماریهای روانی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران را کسب نمود. آقای دکتر داویدیان در سال ۱۳۷۰ پس از ۴۲ سال خدمت دانشگاهی به افتخار بازنشستگی نائل آمد. افزون بر این، متجاوز از یکصد مقاله به زبان فارسی و انگلیسی در مجلات معتبر داخلی و خارجی منتشر نموده، که بیشتر آنها نتایج بررسی‌ها و مطالعات ایشان درباره جنبه‌های فرهنگی روان پزشکی است. دکتر داویدیان به عنوان یک دانش‌پژوه برجسته ایرانی به واسطه دستاوردهای علمی و پژوهشی فراوانشان، خدمات شایسته به جامعه پزشکی به ویژه روان پزشکی عرضه داشته ونیز حضور فعالشان در تاسیس و گسترش نهادهای آموزشی و علمی کشور و کسب امتیازات چشمگیر در سطح بین‌المللی عنوان یک بنا به پیشنهاد شورای علمی و تصویب مجمع عمومی از تاریخ ۲۶/۱۱/۱۳۷۷ به مقام عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نایل شده بودند.
دکتر داویدیان به عنوان یک دانش‌پژوه برجسته ایرانی به واسطه دستاوردهای علمی و پژوهشی فراوانش، خدمات شایسته اش به جامعه پزشکی به ویژه روان پزشکی عرضه داشته ونیز حضور فعالش در تاسیس و گسترش نهادهای آموزشی و علمی کشور و کسب امتیازات چشمگیر در سطح بین‌المللی عنوان یک بنا به پیشنهاد شورای علمی و تصویب مجمع عمومی از تاریخ ۲۶/۱۱/۱۳۷۷ به مقام عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نایل شده است.
دکتر داویدیان در طی خدمت دانشگاهی خود دو بار یکی از تاریخ ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۲ و دیگری از تاریخ ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ به مدیریت گروه آموزشی روان پزشکی دانشگاه تهران انتخاب شد و همچنین از تاریخ ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ سمت ریاست بیمارستان روزبه را عهده دار بود.
گفتنی است که دانشگاه تهران، یعنی تنها دانشگاه ایران در آن زمان، تا سال ۱۳۲۹ فاقد بخش بیماریهای روانی بود. بخش مزبور در آن سال به کوشش شادروان مرحوم دکترحسین رضاعی یگانه استاد این رشته، در بیمارستان امام خمینی (ره) (هزارتختخوابی آن زمان) تأسیس ودر سال بعد، یعنی در سال۱۳۳۰ به محل فعلی منتقل و به نام بیمارستان روزبه نام گذاری شد. به این ترتیب، آقای دکتر داویدیان نخستین دستیار رشته بیماریهای روانی محسوب می‌شود. در سال ۱۳۳۲ مرحوم دکتر عبدالحسین میرسپاسی به دانشکده پزشکی دانشگاه تهران پیوست. ایشان و مرحوم دکتر رضاعی در احداث بیمارستان روزبه و تاسیس بخش آموزشی بیماریهای روانی در دانشگاه تهران کوشش فراوانی را به عمل آوردند. در طول این مدت، آقای دکتر داویدیان به عنوان دستیار و تحت سرپرستی استادان فقید افتخار شرکت در فعالیت مزبور را به دست آورد.
از آنجا که کار درمانی از شیوه‌های موثر در درمان بیماریهای روانی است، آقای دکتر داویدیان با جلب موافقت و حمایت رئیس دانشکده پزشکی وقت، شادروان مرحوم دکتر محمد علی حفیظی، موفق به تاسیس بخش کاردرمانی در بیمارستان روزبه شد و سرپرستی آن را به عهده گرفت. دکتر داویدیان، در طول نزدیک به نیم قرن تلاش علمی ممتد و بی وقفه، با تصدی سمتها و مسئولیت‌های اجرایی، آموزشی و پژوهشی در سطوح ملی و بین‌المللی، منشاء خدمات ارزنده‌ای در رشته روان پزشکی بوده است. ایشان توجه خاصی به جنبه‌های فرهنگی بیمارهای روانی داشته است و سعی بلیغ نمود تا روان پزشکی ایران را بر اساس فرهنگ و اخلاق جامعه ایرانی شکل دهد و تحقیقات علمی در این رشته را بر اساس نیازمندی‌های جامعه پایه ریزی نماید.
دکتر داویدیان در سمینارها و کنگره‌های علمی متعدد داخلی و خارجی شرکت و همچنین کنگره‌های متعددی را برگزار نموده و خود با ایراد سخنرانی (بیش از صد سخنرانی) در آنها سعی داشته‌اند تا روان پزشکی ایران را چه در داخل و چه در خارج از کشور به جامعه پزشکی معرفی نمایند.
یشان پس از بازگشت به میهن و شروع خدمات دانشگاهی، مدارج مختلف آموزش، دانشیاری، تصدی بخش و ریاست بخش روانی را یکی پس از دیگری طی کرد و در سال ۱۳۴۷ مقام استادی رشته بیماریهای روانی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران را کسب نمود. دکتر داویدیان در سال ۱۳۷۰ پس از ۴۲ سال خدمت دانشگاهی به افتخار بازنشستگی نائل آمد. دکتر هاراطون داویدیان در سال ۱۳۵۰ به مناسبت تأسیس کالج سلطنتی روانپزشکان انگلستان به عضویت افتخاری هیأت مؤسس کالج مزبور برگزیده شد.
همچنین ایشان در سال‌های ۱۳۷۰-۱۳۴۹ سمت کارشناس بهداشت روانی در سازمان جهانی بهداشت را داشت. از سال ۱۳۵۰ الی ۱۳۶۲ به عضویت کمیته بین‌المللی انجمن جهانی روانپزشکی و از سال ۱۳۵۶ الی ۱۳۶۴ به عضویت کمیته اخلاق انجمن مزبور انتخاب شد.
دانشگاه تهران، یعنی تنها دانشگاه ایران تا سال ۱۳۲۹ فاقد بخش بیماریهای روانی بود. اما در همان سال به کوشش شادروان مرحوم دکترحسین رضاعی یگانه استاد این رشته، در بیمارستان امام خمینی (ره) این بخش تأسیس و در سال بعد بخش بیماریهای روانی به محل دیگری انتقال یافت و به نام بیمارستان روزبه نام گذاری شد. دکتر داویدیان بعنوان نخستین دستیار رشته بیماریهای روانی در این بیمارستان زیر نظر اساتیدی چون دکتر رضاعی و دکتر میرسپاسی مشغول به فعالیت شد. از آنجا که کار درمانی از شیوه‌های موثر در درمان بیماریهای روانی است، دکتر داویدیان با جلب موافقت و حمایت رئیس دانشکده پزشکی وقت، شادروان مرحوم دکتر محمد علی حفیظی، موفق به تاسیس بخش کاردرمانی در بیمارستان روزبه شد و سرپرستی آن را به عهده گرفت.
دکتر داویدیان به عنوان یک دانش‌پژوه برجسته ایرانی به واسطه دستاوردهای علمی و پژوهشی فراوان و خدمات شایسته اش به جامعه پزشکی به ویژه روان پزشکی و نیز حضور فعالش در تاسیس و گسترش نهادهای آموزشی و علمی کشور و کسب امتیازات چشمگیر در سطح بین‌المللی، بنا به پیشنهاد شورای علمی و تصویب مجمع عمومی در سال ۱۳۷۷ به مقام عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نایل شد و در سال ۱۳۷۸ از سوی انجمن جهانی روانپزشکی جزو پنج تنی قرار گرفت که طی مراسمی عنوان «پیشگام در روانپزشکی» به آنان اعطا گردید. دکتر داویدیان همچنین از اعضای موسس انجمن علمی روان پزشکان ایران بوده و از بدو تاسیس این انجمن از سال ۱۳۷۵ ریاست این انجمن را هم عهده دار بوده است. زنده نام دکتر "هاراطون داویدیان"، همیشه خانه اش، مرکز تحقیقات و پژوهش‌هایش بود. دکتر هاراطون داویدیان اگرچه عضو هیات موسس کالج سلطنتی روانپزشکان انگلستان بود و از چند دانشگاه معتبر دنیا هم دعوت نامه داشت، اما به قول خودش ایران را برای زندگی و خدمت به مردم کشورش انتخاب کرده بود.
در هشتمین همایش سالانه انجمن روانپزشکان ایران، در آبان ۱۳۸۷ شمسی، به پاس خدمات استاد هاراطون داویدیان در زمینهٔ آموزش و پیشبرد دانش روانپزشکی، تقدیر شکوهمندانهای از ایشان به عمل آمد. در این مراسم نشانها و لوحهای تقدیری از فرهنگستان علوم پزشکی، سفارت جمهوری ارمنستان در ایران، بیمارستانهای روانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی و علوم بهزیستی و توانبخشی، بیمارستانهای میمنت، مهرگان، آزادی، انجمن روانپزشکان استان اصفهان و جامعه ارمنیان ایران به این استاد و پیشکسوت علم روانپزشکی اعطا شد.
دکتر هاراطون داویدیان در سال ۱۳۴۷ مقام استادی دانشگاه تهران را کسب نمود. وی همچنین در سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ ریاست بیمارستان روانپزشکی روزبه را بر عهده داشت.
دکتر داویدیان در سال ۱۳۷۰ پس از ۴۲ سال خدمت دانشگاهی بازنشسته شد و در سال ۱۳۷۷ به عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی در آمد.
دکتر هاراطون داویدیان دارای تالیفات منحصر بفرد در روانپزشکی و مطالعات بالینی است و تاثیر زیادی بر زبان روانپزشکی نوین ایران داشته است و دارد و یکی از اولین و معدود مولفانی در سطح بین‌المللی است مطرح بوده‌است. او سال‌ها تدریس دروس دوره تخصص روانپزشکی به دانشجویان پزشکی در سطوح مقدماتی و پیشرفته به عهده داشته است.
سمتها و عناوین علمی بین‌المللی
- عضو فدراسیون جهانی بهداشت روانی از سال ۱۳۳۸
- کارشناس بهداشت روانی در سازمان‌های جهان بهداشت از ۱۳۴۹-۱۳۷۰
- عنوان افتخاری عضو موسس کالج سلطنتی روانپزشکان انگلستان در سال ۱۳۵۰
- عضو کمیته بین‌المللی انجمن جهانی روانپزشکان از سال ۱۳۵۰-۱۳۶۲
- عضو کمیته اخلاق روانپزشکی – انجمن جهان روانپزشکان از سال ۱۳۵۶-۱۳۶۴
- عضو انجمن سلطنتی پزشکان انگلستان از سال ۱۳۵۷
- عضو کمیته روانپزشکی نظامی انجمن جهانی روانپزشکی از سال ۱۳۶۸
مسئولیت‌های اجرایی
۱۳۶۲–۱۳۵۰ :عضویت در کمیته بین‌المللی انجمن جهانی روانپزشکان
۱۳۵۶–۱۳۵۱: عضویت در شورای تحقیقات دانشگاه تهران
۱۳۶۴–۱۳۵۶: عضویت در کمیته اخلاق روانپزشکی، انجمن جهانی روانپزشکان
۱۳۵۷: عضویت در انجمن سلطنتی پزشکان انگلستان
۱۳۶۷–۱۳۶۰: مدیریت گروه روانپزشکی، دانشگاه تهران
۱۳۶۵–۱۳۶۰: ریاست بیمارستان روزبه
۱۳۶۶–۱۳۶۳: عضویت در هیآت ممتحنه و ارزشیابی رشته روانپزشکی، وزارت فرهنگ و آموزش عالی
۱۳۷۰–۱۳۶۷: عضویت و ریاست جلسات کمیته کشوری بهداشت روانی، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
۱۳۷۰: نیل به افتخار بازنشستگی
۱۳۷۱: عضویت در کمیته روانپزشکی نظامی، انجمن جهانی روانپزشکی
۱۳۷۲: عضویت در گروه علوم بهداشتی، و تغذیه، فرهنگستان علوم پزشکی
۱۳۷۲: کارشناس کمیسیونهای مشورتی تخصصی، سازمان نظام پزشکی
۱۳۷۵: ریاست انجمن علمی روانپزشکان ایران
۱۳۷۷: عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی
۱۳۷۸: کسب عنوان Psychiatry in Leader از طرف انجمن جهانی روان پزشکان
درگذشت
پروفسور هاراطون داویدیاندر سال ۱۳۸۸ - پس از درگذشت لون داویدیان برادرزاده اش که روانپزشکان و ادامه دهنده راه وی بود در سانحه هوایی پرواز شماره ۷۹۰۸ هواپیمایی کاسپین- پس از طی دوره اندوه و بیماری درگذشت.
کتاب‌شناسی
- ((بهداشت روانی کودک))، در کنگرهٔ بیماریهای کودکان، مجموعه مقالات و سخنرانیهای ارائه شده (رامسر،۱۳۳۲). - ((بیمارستان روانی))، حمایت دیوانگان، ش۲ (تهران: تابان، ۱۳۳۵).
- ((جنبه‌های اجتماعی صرع))، دانشکدهٔ پزشکی (مهر۱۳۳۸).
- ((بیماریهای روان ـ تنی پوست))، دانشکدهٔ پزشکی (خرداد۱۳۴۰).
- ((روانپزشکی چیست؟))، طب عمومی، س۱، ش1 (1340).
- ((پسیکوزهای علامتی))، طب عمومی، س۱، ش3 (1340).
- ((مشکلات محلی تداوی روانی در ایران))، سمپوزیوم نِوروزها، دانشکدهٔ پزشکی، س۱۹، ش۷ (فروردین۱۳۴۱): ۸۹۷ ـ ۸۹۹.
- ((علائم روانی اختصاصی برخی از بیماریهای واگیردار))، طب عمومی، س۱، ش۶ (شهریور۱۳۴۱).
- ((بررسی اثر آمیتریپتیلین در بیماران افسرده))، دانشکدهٔ پزشکی (۱۳۴۴).
- ((اهمیت بررسی اساطیر ایران در روانشناسی تحلیلی))، سخن، ش۴ (دورهٔ ۱۵، ۱۳۴۴): ۲ ـ ۱۹.
- ((تجزیه و تحلیلی از آلوامالصبیان بر مبنای روانشناسی یونگ))، با همکاری دکتر غلامحسین ساعدی، سخن، ش۱ (دورهٔ ۱۶، ۱۳۴۴): ۱۹ ـ ۳۴.
- ((اختلالات روانی ناشی از حاملگی و زایمان در ایران))، در کنگره بهداشت روانی، مجموعه مقالات و سخنرانیهای ارائه شده (رامسر،۱۳۴۴).
۱۳. ((رشد و نمو عاطفی کودک و علل بزهکاری خردسالان))، در اصول پزشکی پیشگیری در بهداشت عمومی (۱۳۴۴ ـ ۱۳۴۵). - ((اختلال فکر در اسکیزوفرنی))، در سمپوزیوم اسکیزوفرنی، گروه روانپزشکی دانشکدهٔ پزشکی (مهر۱۳۴۶).
- ((تشخیص بالینی صرع))، طب عمومی، ش۷ (دی ۱۳۴۶).
- ((کاردرمانی در بیمارستان روزبه))، دانشکدهٔ پزشکی، س۱۳، ش۴۰۵و ۴۰6(1347).
-((کاردرمانی در بیمارستانهای روانی))، پزشکی قانونی (ویژهٔ روانپزشکی)، س۳ (اردیبهشت ۱۳۴۷): ۴۵ ـ ۴۹.
- ((پیکار با بیسوادی در برنامه کاردرمانی))، طب عمومی، س۹، ش۱ (آبان ۱۳۴۸): ۲۹ ـ ۳۱.
- ((بررسی در زمینه ارتباط استرسهای هیجانی و زخمهای معده و اثنی عشر))، طب عمومی، س۹، ش6 (1349).
- ((معرفی یک مورد سندروم ژیل دولاتورت))، دانشکدهٔ پزشکی، ش۱0 (1349).
- ((تحقیق دربارهٔ میزان و علل مراجعه بیماران روانی به اطبای غیر روانپزشک))، تازههای روانپزشکی، ش3(1350): ۱۲۲ ـ ۱۳۳.
- ((روانشناسی دینامیک در پرورش نوجوانان))، مجلهٔ تازههای روانپزشکی، س1(1350): ۱۹۶ ـ ۱۹۹.
- ((وحدت شخصیت بیمار و شیوهٔ آموزش پزشکی))، دانشکدهٔ پزشکی، س۱۶، ش۳، (۱۳۵۰).
- ((عوارض روانی داروهای ضد آبستنی))، با همکاری دکتر غلامرضا بهرامی، دانشکدهٔ پزشکی (آبان۱۳۵۰).
- ((هدف و روش آموزش روانپزشکی))، ترجمه از متن انگلیسی توسط دکتر مهدی بیگدلی، دانشکدهٔ پزشکی، ش3(1350): ۱۲۸ ـ ۱۳۸.
- ((بررسی همهگیرشناسی بیماریهای روانی در منطقهٔ بحر خزر))، با همکاری دکتر ایزدی، دکتر اعتماد و دکتر نهاپتیان.
- ((مفهوم روان تنی))، دانشکدهٔ پزشکی، ش۲(آبان۱۳۵۷):۱و۲.
- ((پژوهشی در مورد بیماریهای روانی ناشی از جنگ))، با همکاری دکتر سید احمد جلیلی، نظام پزشکی، س۸، ش5(1362): ۲۹۳ ـ ۳۰۲.
- ((مقدمه‌ای بر شناخت افسردگی))، در افسردگی، تألیف دکتر اخوت و دکتر جلیلی(۱۳۶۲): ص۷ ـ ۱۹.
- ((عضو بیمار یا انسان بیمار))، دانشکدهٔ پزشکی، ویژهٔ سمپوزیوم ارتباط روانپزشکی با سایر رشتههای پزشکی(۱۳۶۰): ۷ ـ ۱۰.
- ((بررسی میزان افسردگی در خانواده‌های شهدای جنگ تحمیلی))، با همکاری دکتر خانلو، جهاد دانشگاهی، ش۳۲ (بهمن ۱۳۶۲): ۳۹ ـ ۴۱.
- ((افسردگی در فرهنگهای مختلف))، با همکاری دکتر نراقی و دکتر فروغان، دانشکدهٔ پزشکی، ش۷و۸ (مهر و آبان ۱۳۶۵): ۱۵ ـ ۱۹.
- ((بهداشت برای همه در کشورهای جهان سوم))، دارو و درمان، س۴، ش۳۹ (فروردین ۱۳۶۶): ۲۲ ـ ۲۵.
- ((مشکل مسئولیت پزشکان))، به کام، س۱(اردیبهشت ۱۳۷۰).
- ((بررسی پژوهشهای انجام شده درباره میزان شیوع افسردگیها در ایران))، نظام پزشکی، ش۱ (دورهٔ ۱۱، پاییز ۱۳۷۰): ۱۴ ـ ۲۳.
- ((آموزش روانپزشکی و کسب رفتار حرفهای))، دانشکدهٔ پزشکی (تهران:۱۳۷۰).
- ((سیمای بالینی بیماران معروف به موج گرفتگی))، سمپوزیوم بررسی عوارض عصبی ـ روانی ناشی از جنگ (تهران: ۱۳۷۰): ۱۰.
- ((سخنی چند دربارهٔ بهداشت روانی))، نبض، س۲، ش۶ (اسفند۱۳۷۱):۶ ـ۱۴.
- پرسشنامه برای ارزیابی وضع سلامت روانی(۱۳۵۲) (پلی کپی).
- مصاحبهٔ روانپزشکی استاندارد (۱۳۵۴) (پلی کپی).
- پرسشنامه برای ارزیابی هوشیاری (شامل تواناییهای شناختی، هیجانی و رفتاری)، با همکاری دکتر صنعتی (تهران:۱۳۶۲) (پلی کپی).
- میزان شیوع افسردگی در مهاجرین به تهران (انتشار نیافته).
- ((شخصیت و فرهنگ ملی))، در سمپوزیوم اختلالات شخصیت، دانشگاه تهران و انجمن روانپزشکی ایران (۱۳۵۵): ۵ ـ ۶.
- ((بررسی علایم بیماران روانی ناشی از جنگ))، به اتفاق دکتر احمد جلیلی، سمپوزیوم بررسی عوارض عصبی ـ روانی ناشی از جنگ (تهران:۱۳۷۰): ۱۲.
- ((تحلیلی از روانپزشکی ایران در آغاز تمدن اسلامی))، اندیشه و رفتار، س۲، ش۱ و 2 (1374): ۷ـ ۱۵.
- ((تحلیلی روانشناختی از دریا در آثار عطار))، کلک، ش۸۵ ـ ۸۸ (فروردین ـ تیر۱۳۷۶):۱۶۷ ـ ۱۷۸.
- ((بحثی کوتاه دربارهٔ اولویتهای بهداشت روانی در جمهوری اسلامی ایران))، تازههای پزشکی، فرهنگستان جمهوری اسلامی ایران، س۳، ش۴ (اردیبهشت۱۳۷۷): ۳۳ ـ ۴۳.
- ((علایم و نشانه‌های مشترک و شایع اختلالات روانی در فرهنگ ایرانی))، به اتفاق دکتر داود شاه محمدی، حکیم، ش۱ (دورهٔ ۴، بهار۱۳۸۰): ۱ـ ۱۱.
- ((بهداشت روان از دیدگاه ادیان توحیدی))، در اولین همایش نقش دین در بهداشت روانی، مجموعه مقالات و سخنرانیهای ارائه شده (قم: دفتر نشر نوید اسلام، ۱۳۷۶):۱۵۴ ـ ۱۵۹.
- ((بحثی کوتاه درباره اولویتهای بهداشت روانی در جمهوری اسلامی ایران))، گزیدهای از تازههای پزشکی، خبرنامهٔ فرهنگستان علوم پزشکی، س۳، ش4(1377).
- سخنرانی درباره ((بهداشت روان در ایران))، در مراسم بزرگداشت برگزیدگان فرهنگستانها، خبرنامه فرهنگستان علوم پزشکی، س۵، ش۱9(1381).
- ((شناخت و بیان حالات افسردگی در بیماران ایرانی))، درد، ش۲9(1383):۲۶ ـ ۲۷.
- ((کاربرد لغات مترادف در زبان علمی))، در دومین هم‌اندیشی واژه گزینی و اصطلاح شناسی(۱۳۸۲)، مجموعه مقالات و سخنرانیهای ارائه شده، به کوشش علی کافی (تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی،۱۳۸۴).
- دکتر دویس، پسیکوپاتولوژی، ترجمه، با همکاری دکتر حسن بطحانی (تهران:کتابخانه چهر، ۱۳۴۰).
- سنجش علایم و نشانه‌های اختلالات روانی (تهران: رشد، ۱۳۸۱).
- شناخت و درمان افسردگی در فرهنگ ایرانی (تهران: فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۸۶).
- تاریخچه تکوین روانپزشکی در ایران (تهران: ارجمند، ۱۳۸۷).
- بررسی میزان اختلالات عملکرد جنسی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی تحت دارو درمانی در شهر تهران. دکتر حمیده جهانگیری، دکتر علیرضا نوروزی، دکتر هاراطون داویدیان، دکتر پریرخ دادستان، و دکتر حیدرعلی هومن. تهران: انتشارات البرز فرجاد.
- مطالعه کیفیت زندگی، ادراک بیماری و سبک‌های دلبستگی بیماران سالمند مبتلا به دیابت. باهمکاری دکتر حمیده جهانگیری، دکتر علیرضا نوروزی، دکتر هاراطون داویدیان، دکتر سعید شاملو، دکترپریرخ دادستان، و دکتر میرتقی گروسی فرشی، و دکتر حیدرعلی هومن، تهران: انتشارات البرز فرجاد.
- کتاب افسردگی در فرهنگهای مختلف، دکتر هاراطون داویدیان. تهران: سازمان جهانی بهداشت، ۱۹۸۳ میلادی
- کتاب تاثیر اصوات موسیقی بر میزان تمرکز حواس و توجه دانش‌آموزان پیش‌دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی (ADHD). دکتر هاراطون داویدیان، با همکاری دکتر حمیده جهانگیری، دکتر علیرضا نوروزی، دکتر پریرخ دادستان، و دکتر میرتقی گروسی فرشی، و دکتر حیدرعلی هومن، تهران: انتشارات البرز فرجاد.
- کتاب بهداشت روان. دکتر هاراطون داویدیان، با همکاری دکتر حمیده جهانگیری، دکتر علیرضا نوروزی، تهران: انتشارات البرز فرجاد.
- کتاب اختلالات رفتاری و روانی کودکان. دکتر هاراطون داویدیان، با همکاری دکتر حمیده جهانگیری، و دکتر پریرخ دادستان. تهران: انتشارات البرز فرجاد.
- کتاب واژه نامه روانشناسی و روانپزشکی و زمینه‌های وابسته (فارسی - انگلیسی). دکتر هاراطون داویدیان، با همکاری دکتر حمیده جهانگیری، دکتر علیرضا نوروزی و دکتر حیدرعلی هومن. تهران: انتشارات: البرز فرجاد.